สวัสดีครับทุกท่าน
สำหรับบทความนี้ทางเรา Workable
Organization
อยากแบ่งปันเรื่องราวของคุณธำมรงค์ และครอบครัว ที่อาศัยอยู่ในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์
คุณธำมรงค์พิการรุนแรง ไม่สามารถใช้นิ้วมือได้ ใช้ชีวิตยากลำบาก ทุกๆ เรื่องดีขึ้น
เพราะได้รับโอกาสจากบริษัท ไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน)
ผู้ผลิตบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแบรนด์ “มาม่า” เชิญอ่านบทสัมภาษณ์ของคุณธำมรงค์
เพื่อประกอบการตัดสินใจเข้าร่วมเป็นสมาชิกกับเราครับ
……………………………………
คำถาม: สวัสดีครับคุณรงค์
ช่วยเล่าให้ฟังว่าก่อนหน้านี้มีความเป็นอยู่อย่างไรบ้างครับ
คุณรงค์: ชีวิตผมก็ยังมีความโชคดีที่ได้แต่งงานกับเมียคนนี้
ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน พอรู้จักกันเขาก็สงสาร มาเยี่ยมบ่อยๆ
จนได้แต่งงานกันเพราะอยากมาดูแลผม ทุกๆ วันผมจะเอารถเข็นไฟฟ้าที่ได้รับบริจาคมาจากศูนย์ดำรงชีวิตอิสระต่างประเทศ
ลากรถก๋วยเตี๋ยวรถเข็นไปขายริมถนนทุกวัน
แล้วผมก็นั่งบนรถเข็นไปหลบมุมคอยเฝ้าดู ช่วยดูร้านไปด้วยในตัว ต้องอดทนจนขายเสร็จ
ก็เอารถเข็นไฟฟ้าลากรถก๋วยเตี๋ยวรถเข็นกลับบ้านครับ แต่ละวันจะขายรวมทุนได้สักประมาณ
30-40 ชาม แต่ละวันไม่เท่ากัน ขายชามละ 35 บาท ก็ได้เงินรวมทุนด้วยวันละ
พันกว่าบาท พอจะเลี้ยงดูครอบครัวร่วมกันไปวันวันหนึ่งครับ ผมกับเมียจะออกขายก็วยเตี๋ยวตั้งแต่
6 โมงเย็นถึงเที่ยงคืนครับ บางวันก็ถึงตี 1 ตี 2 ครับ การที่ผมเอารถเข็นไฟฟ้าลากก๋วยเตี๋ยวรถเข็น
ก็เหมือนได้ช่วยเมียผมเหมือนผมได้ทำอะไร ได้ช่วยเขาบ้างครับ
คำถาม: รู้จักสิทธิมาตรา
35 ได้อย่างไรครับ
คุณรงค์: ไม่รู้จักครับ
มารู้จากพี่ปรีดาครับ
แต่เคยได้ยินเรื่องสิทธิ์อะไรสักอย่างเรื่องอาชีพแต่ก็ไม่ได้รู้ว่ามันคืออะไร ผมไม่ได้เล่นอินเตอร์เน็ต
เลยไม่ค่อยรู้เรื่อง ผมไม่มีรายได้ ผมก็ไม่มีเงินไปจ่ายพวกค่ามือถือ
ค่าอินเตอร์เน็ตเหมือนคนอื่นเขา
คำถาม: พอคุณรรงค์ได้เข้าร่วมโครงการมาตรา
35 จากบริษัท ไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน) แล้วชีวิตเป็นอย่างไรบ้างครับ
คุณรงค์: พอโอ๊ดแนะนำให้รู้จักพี่ปรีดา
และได้เข้าร่วมโครงการวาดรูปสีน้ำ กับบริษัทมาม่า เมื่อก่อนรูปที่ผมวาดไม่เคยขายได้เลย
ผมใช้สีไม้ธรรมดาวาด ภาพก็จะไม่สวยเท่าไหร่ แต่พอได้รับการสนับสนุนจากทางมาม่า
ผมก็ได้มีเงินมีรายได้ ทำให้ซื้อสีน้ำที่ดี ซื้อภู่กันที่ดี
เมื่อก่อนวาดรูปใช้พู่กันอันเดียว ภาพก็ไม่สวย พอมีพู่กันดีๆ หลายขนาด
ภาพก็ออกมาดีมากขึ้น แล้วก็ไม่ต้องมีความกังวลใจ ไม่เครียด วาดรูปสบายใจขึ้นเพราะทางมาม่าจ่ายเงินให้ตลอด
จนสามารถนำภาพที่สวยขึ้นไปฝากขายที่แกลลอรี่อื่นๆ ทำให้มรายได้เพิ่มเติม
คำถาม: ผมขอถามลึกอีกหน่อย
เกี่ยวกับความรู้สึกของคุณรงค์ แบบรวมๆ ที่คุณรงค์อยากจะสื่อสารออกมา
หลังได้รับโอกาสตามมาตรา 35 แล้วครับ
คุณรงค์: ผมเกรงใจเมียผมมากเลยนะ
ผมรู้สึกว่าตัวผมเองมีค่ามากขึ้น ผมช่วยดูแลเรื่องค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำค่าไฟ ชีวิตผมดีขึ้น
กล้าพูดกล้าคุยมากขึ้น มีสังคมมากขึ้น เราไม่เป็นภาระแล้ว
คำถาม: คุณรรงค์
อยากกล่าวถึงทางบริษัท ไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน) อย่างไรบ้างครับ
คุณรงค์: ผมขอขอบพระคุณทางบริษัทมาม่า ผู้ใหญ่ทุกท่าน อย่างมากครับ ที่ให้โอกาสผม ให้ผมได้รู้สึกมีคุณค่า ให้ผมดูแลครอบครัวได้
ผมอยากให้ทางมาม่า ทำแบบนี้กับคนพิการไปเรื่อยๆ เพราะทางมาม่าทำจริง
และผมก็ขอขอบพระคุณพี่ปรีดา ที่ทำให้ผมได้รับโอกาสจากมาม่า ด้วยครับ
คำถาม: อยากให้รงค์พูดถึงเครือข่ายของผมที่ดูแลคุณรงค์
เรื่องสิทธิคนพิการตามมาตรา 35 สักเล็กน้อยครับ
คุณรงค์: ผมอยากชวนคนพิการนะครับ
หากคุณปรีดาทำเรื่องมาตรา 35 แล้วได้มาเข้าร่วม คุณปรีดาทำจริงช่วยจริง
ไม่มีหักหัวคิดใดๆ ผมได้รับอยู่ ผมรู้ดี ผมได้รับเต็มเม็ดเต็มหน่วย ได้รับเงินทุกๆ
3 เดือน รับ 4 ครั้งต่อปี หากใครสงสัยอะไร โทรมาหาผมได้ตลอด ผมชื่อธำมรงค์ นนทารักษ์
มือถือ 081-418-4922 ครับ
คำถาม: คำถามสุดท้ายแล้วนะครับรงค์
เกี่ยวโครงการร่วมลงทุนคนละ 500 บาททุกเดือนเพื่อนำเงินไปลงทุน รงค์จะเข้าร่วมโครงการ
“คนพิการช่วยคนพิการ” หรือไม่ครับ
คุณรงค์: ผมตัดสินใจเข้าร่วมโครงการ
500 บาท กับพี่ปรีดานะครับ ผมยินดีมากครับพี่ ผมขอพูดถึงโครงการมาตรา 35
อีกนิดนะครับ ถ้าคุณปรีดา มีทำโครงการมาตรา 35 จำนวนมากๆ
อยากชวนคนพิการมาเข้าร่วมมากๆ โครงการคนอื่น หลายๆ
โครงการเขาเอาเขาแบ่งเงินไปทั้งนั้นที่ผมรู้มา แต่คุณปรีดา จะช่วยพวกเราทุกคนจริงๆ
ครับ ไม่มาเอาส่วนแบ่งอะไรกับเรา ผมชวนทุกคนนะครับ สงสัยอะไรโทรมาถามได้ตลอดครับ
คุยนอกเรื่องกับคุณรงค์: ขอบคุณมากนะครับรงค์
แล้วหลังจากนี้เรายังมีโครงการบ้านศิลป์ฝีมือคนพิการ Workable ArtistGallery ด้วยกันต่ออีกนะ ส่วนตัวขอบคุณคุณรงค์อย่างมากที่ร่วมบริจาคภาพวาดจำนวน 6 ภาพให้กับทางเครือเนชั่น เพื่อร่วมหารายได้ในการสร้างตุกสงฆ์อาพาธ "ศรีธรรมราชา" เลยช่วงนี้ไปก็จะลุยกันแล้ว
หมายถึงเลยช่วงโควิด นะ โอเคขอบคุณมากครับ
.........................................
คุณธำมรงค์ นนทารักษ์ ใช้ปากคาบพู่กันในการวาดภาพสีน้ำทุกครั้ง |
ความพิการที่เป็นหนักมาก คุณธำมรงค์ ยกหัวไหล่ไม่ได้ |
ภาพนี้ประมาน หล่อที่สุด แล้วครับ |
ครับสำหรับบทความนี้ คุณธำมรงค์เป็นตัวอย่างของคนพิการที่ใช้สิทธิตามมาตรา
35 ตรงๆ ตัวคุณธำมรงค์เอง แล้วชีวิตก็เปลี่ยแปลงในทางที่ดีขึ้น
ส่วนตัวผมยังเคยคิดนะครับว่า ถ้าตัวผมเองไม่ได้จบปริญญาตรี
ไม่ได้มีความสามารถด้านความรู้คอมพิวเตอร์และอินเตอร์เน็ต
ผมก็คงต้องเอาดีในการวาดภาพเหมือนคุณธำมรงค์ เช่นกันครับ ดังนั้นแล้วตัวผมเองเวลานึกถึงคุณธำมรงค์
ก็จะนึกถึงตัวเองในอีกมิติหนึ่ง การได้เฝ้ามองคุณธำมรงค์ มีพัฒนาการที่ดีขึ้น
ก็จะมีความสุข ปิติ คล้ายเห็นตัวเองในอีกมิติหนึ่งไปด้วยครับ
ผมต้องขอขอบพระคุณผู้บริหารระดับสูง ผู้จัดการทุกระดับ และผู้เกี่ยวข้อง
ของบริษัท ไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน) ที่ได้ให้โอกาสกับครอบครัวของคุณธำมรงค์
นนทารักษ์ อย่างมากครับ ที่ได้ทำให้คนพิการรุนแรงคนหนึ่งได้ภาคภูมิใจในตนเอง
ที่ทำให้คนพิการรุนแรงคนหนึ่งเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี ขอบพระคุณอย่างมากอีกครั้งครับ
ส่วนตัวผมเชิญชวนคนพิการและครอบครัวนะครับ
ในการเข้าร่วมโครงการกับเรา Workable
Organization
ร่วมสมัครเป็นสมาชิกกับเรา
อ่านรายละเอียดทั้งหมดก่อนตัดสินใจที่ลิงก์เว็บไซต์นี้ครับ https://workableorganization.blogspot.com/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น