ครอบครัวพี่จินตนา ดีที ได้รับสิทธิตามมาตรา 35 มูลค่า 112,420 บาท ในการทำอาชีพธุรกิจร้านกาแฟโบราณและทำเบเกอรี่ จ.สมุทรสาคร จากบริษัท ไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน) ตอนที่ 2/4 ดำเนินการ

สวัสดีครับทุกท่าน บทความนี้เป็นบทความที่ผมตั้งใจว่า จะทำให้กับครอบครัวคนพิการทุกครอบครัวที่ได้รับสิทธิตามมาตรา 35 โดยจะแบ่งเป็น 4 ตอน มี (1) ตอนการใช้สิทธิ์ (2) ตอนการดำเนินการ (3) ตอนปิดบัญชี และ (4) ตอนส่งมอบงาน สำหรับบทความนี้เป็นตอนการดำเนินงานของพี่จินตนา ดีที ที่ได้รับการส่งเสริมอาชีพธุรกิจร้านกาแฟโบราณและทำเบเกอรี่ จากบริษัท ไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน) ผู้ผลิตบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปตรา มาม่า” ซึ่งพี่จินตนา ได้มีความคืบหน้าแล้วพอสมควร ผมจึงนำบทความมาเผยแพร่ให้ทุกท่านได้อ่านประกอบความรู้ และประสบการณ์กันก่อนครับ ในตอนนี้นั้นผมขอนำเสนอเป็นบรรยากาศอารมณ์พูดคุย ไม่ถึงกับสัมภาษณ์นะครับ และจะมีภาพประกอบด้วยครับ

ภาพรวมนะครับ คือ พี่จินตนา ดีที ได้สั่งซื้ออุปกรณ์สำหรับร้านกาแฟโบราณ และทำเบเกอรี่ ไปแล้วครึ่งทาง ราคา 41,000 บาท แต่ส่วนที่เหลือจะอยู่ในลักษณะสั่งทำรอผลิต อีกไม่ถึง 2 สัปดาห์ สินค้าที่สั่งผลิตทั้งหมด พี่จินตนา ก็จะส่งมอบเอกสารทางด้านการเงินทั้งหมดเพื่อแบ่งปันให้ทุกท่านได้ทราบครับ


พี่จินตนา ดีที ได้รับเงินจากบริษัท ไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน) จำนวน 112,420 บาท

การพูดคุยสนทนากับพี่จินตนา ดีที ผู้ใช้สิทธิมาตรา 35 ธุรกิจร้านกาแฟโบราณและทำเบเกอรี่ ครับ

ปรีดา: สวัสดีครับพี่จินตนา ทราบว่าพี่จินได้รับเงินแล้ว จึงชวนคุยนะครับ เพื่อประกอบบทความในตอนที่ 2/4 ดำเนินการ พี่จินพูดคุยสบายๆ แต่ใส่อารมณ์ได้นะครับ ถ้าพูดถึงนายกสมาคมที่โกงพี่จินไปครับ (หัวเราะ)

พี่จินตนา: ตอนนี้ทางเพื่อนที่เป็นเจ้าของสถานที่มีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงหน้าร้านใหม่หมดเลยค่ะ ดูสะอาดสะอ้าน ดูโล่ง ดูโปร่ง ดีมากๆ เลยค่ะ ถ้าสิ่งของทั้งหมดที่บริษัทมาม่าให้มา ไปติดตั้ง จะดูดีดูสวยมากๆ ดูอลังการมากเลยค่ะ ร้านจะเป็นจุดเด่นของแถวนั้น จินว่าจะเป็นจุดเด่นของสมุทรสาครเลยค่ะ เพราะอุปกรณ์ทุกอย่างเป็นสแตนเลสทั้งหมดค่ะ จินยืนมองร้านและถ่ายรูปเก็บไว้ จะส่งให้คุณปรีดาค่ะ

ปรีดา: เพื่อนที่จิน รู้สึกอย่างไรบ้างครับพอรู้ว่าพี่จินได้รับเงินจากบริษัทมาม่าแล้ว

พี่จินตนา: เพื่อนจินที่ให้พื้นที่ขายกาแฟ เขาบอกพี่ว่า พี่มีบุญเป็นบุญของพี่ที่มีคนอุปถัมภ์ค้ำจุนจากผู้ใหญ่ของบริษัทมาม่า แรกๆ เพื่อนพี่ไม่ค่อยเชื่อ ไม่มีใครเอาเงินหลักแสนมาให้โดยไม่ต้องคืนหรอก ไม่เชื่อว่าจะมีกฎหมายที่บอกว่าคนพิการมีสิทธิ์เป็นแสนกว่าบาทโดยไม่ต้องคืน

ปรีดา: ผมเข้าใจเพื่อนพี่จินนะครับ หลายพื้นที่บอกเลยว่า ไม่คิดว่าประเทศไทยจะมีกฎหมายแบบนี้ ไม่เคยเห็น จนคนใกล้ตัวได้สิทธิ์ มีเงินเข้าบัญชีจริงจึงจะเชื่อ ที่สำคัญเวลาพวกนายกสมาคมต่างๆ โกงสิทธิ์โกงเงินคนพิการ คนพิการไม่มีทางจับเงินแสนนี้แน่นอน หลายพื้นที่มีเจ้าหน้าที่รัฐเข้าไปมีส่วนหักหัวคิวและส่วนต่างด้วย บางกรณีมีเจ้าหน้าที่ของสถานประกอบการเข้าร่วมหักหัวคิวด้วยครับ

พี่จินตนา: คนใกล้ตัวพี่ก็พูดว่า การที่จินออกมาต่อสู้เรียกร้องสิทธิ์ตัวเองกับของคุณแม่ที่เป็นคนพิการ จินจะมีโอกาสได้แบบคนอื่นๆ เหรอ เขาก็เป็นห่วง

ปรีดา: ถ้าเรื่องนี้ผมก็อยากบอกพี่จินว่า ตอนที่ผมเสนอชื่อพี่จิน เข้าไปให้ทางผู้บริหารของบริษัทมาม่า หรือบริษัท ไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน) และรายงานว่าพี่จินตนา ดีที ควรได้รับสิทธิมาตรา 35 เพราะเป็นอีกคนหนึ่งที่เสียสละและกล้าหาญที่จะออกมาต่อสู้กับการทุจริตคอรัปชั่น ทางผู้บริหารก็ไม่ลังเลใจและให้ใช้สิทธิ์ได้เลย ผมก็ปลื้มแทนพี่จิน มากๆ ครับ ผมเคยนึกถึงสถานประกอบการที่ผ่านนายกสมคมฯ จังหวัดสมุทรสาคร แล้วมาโกงพี่จินกับทุกๆ คนในสมุทรสาคร ถ้าผมเป็นผู้บริหารนะ พอรู้ว่าปีนั้นถูกโกง ปีต่อมาผมจะรีบให้สิทธิ์มาตรา 35 กับทุกคนที่ถูกโกง มันเป็นความรู้สึกรับผิดชอบและแสดงออกถึงความเป็นมนุษย์ที่เข้าใจและเห็นใจครับ

พี่จินตนา: ใช่ค่ะ ส่วนพี่เองก็รู้สึกนะ เพราะมีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งของสถานประกอบการที่ผ่านนายกสมาคมที่โกงพวกเรา เขาบอกว่า พี่กับเพื่อนๆ ทุกคนที่ถูกโกงจะมีปัญญาอะไรไปงัดข้อสู้กับนายกสมาคมได้ ตรงนี้ละที่ทำให้พี่มีกำลังใจที่หยุดงาน ที่จะต้องฝากแม่ไว้ให้คนอื่นดูแล ที่ต้องลำบากเดินทางทั้งๆ ที่พี่ก็เจ็บหัวเข่า คุณปรีดาให้พี่ไปร่วมกิจกรรมที่ไหน พี่ต้องพยายามไปทุกที่ เพราะคุณปรีดาก็ต้องมาเจ็บตัวเพราะพวกเรา เรื่องของตัวเองก็ไม่ใช่ ถูกฟ้องศาลถึง 5 คดี พี่ก็ไม่มีความสามารถจะช่วยคุณปรีดาได้เลย มีแต่ให้กำลังใจ กับเชื่อคุณปรีดา ให้พี่ทำอะไรพี่จะต้องทำให้ได้ทุกครั้ง

ปรีดา: ผมก็ต้องขอบคุณพี่จิน และทุกๆ คนที่เป็นกำลังใจให้ครับ ส่วนสถานประกอบการที่รู้ว่าพี่จินกับทุกคนในสมุทรสาครโดนโกง เขาคงมีเหตุผลของเขา แต่ผมเชื่อว่าเขารู้ทุกเรื่องทุกอย่าง เรื่องการโกงนี้มีปลายทางแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นหลายๆ เรื่องก็จะค่อยๆ ดีขึ้นครับ กลับมาเรื่องที่เราคุยกันดีกว่า ผมยังอยากรู้เรื่องคนใกล้ตัวพี่ เช่นเพื่อนพี่จิน ที่ใจดีให้พี่ขายกาแฟโบราณในสถานที่ของเขาครับ

เพื่อนพี่จินตนา ดีที ที่มีน้ำใจเอื้อเฟื้อสถานที่ให้พี่จินตนา ได้ขายกาแฟโบราณ และยังให้ใช้อุปกรณ์ฟรีด้วยครับ

สถานที่ที่พี่จินตนา ดีที ขายกาแฟโบราณ และมีลููกค้าประจำ

พี่จินตนา ดีที กำลังอยู่ในระหว่างการขายกาแฟโบราณและขนมต่างๆ ครับ


พี่จินตนา: ตอนที่พี่ไปยื่นมาตรา 35 กับทางบริษัทมาม่า เพื่อนพี่ก็ไม่เข้าใจเท่าไหร่ เวลาพี่หยุดเพื่อนพี่ก็ขายให้ เพื่อนพี่เขากลัวเสียลูกค้าค่ะ เพื่อนพี่ก็ให้กำลังใจ ขอให้พี่ประสบความสำเร็จจริงเสียที จะได้คุ้มเหนื่อยที่ออกไปต่อสู้ เพื่อนพี่ตามดูรายการทีวี ให้กำลังใจตลอด มาตอนหลังเพื่อนพี่เล่าให้สามีเขาฟัง สามีเพื่อนพี่ก็ไม่เชื่อ ใครจะมาให้เงินเป็นแสน

พอเงินเข้าบัญชีแล้ว จินไม่ได้บอกใคร แต่เอารูปที่ไปดูอุปกรณ์ร้านกาแฟกับทำเบเกอรี่ให้เขาดู สามีเพื่อนพี่กับสามีพี่ก็ตกใจว่า ทางบริษัทมาม่าจะให้เงินไปซื้ออุปกรณ์เหล่านี้หรือ เป็นของดีๆ ทั้งนั้น จินใช้วิธีปรึกษาว่าเคาเตอร์ควรจะยาวเท่าไหร่ กว้างเท่าไหร่ เพราะเขาเป็นช่าง เขาจะรู้ ทำให้เขาเริ่มเชื่อว่าจินได้เงินมา ทางบริษัทมาม่าให้เงินมาจริง พวกเขาก็ดีใจกับพี่ไปด้วย

ญาติเพื่อนพี่เขาก็มีพ่อที่พิการ เขาก็ยากจน จินยังบอกเขาว่า อยากมีอาชีพอะไรให้ศึกษาไว้ก่อน อีกหน่อยก็มาร่วมโครงการได้

ปรีดา: ถ้าเป็นเรื่องนี้สำหรับผม พี่จินเป็นอีกคนที่จะดูแลครอบครัวคนพิการได้ แนะนำพวกเขา แล้วก็ให้สมัครเข้าร่วมโครงการได้ ผมจะเตรียมเอกสารสมัครสมาชิกไว้ให้ครับ ผมอยากให้พี่จิน เล่าเรื่องในครอบครัวพี่จินบ้างดีกว่า เช่น เรื่องสามีพี่จินครับ

พี่จินตนา: ได้ค่ะ คือสามีพี่ไม่เชื่อเลย ตอนนี้พี่ยังไม่ยอมให้สามีพี่เห็นบัญชีที่มีเงินเข้ามานะ จินให้ดูแต่ของ อุปกรณ์ที่จะซื้อ วันแรกที่ไปดูอุปกรณ์ พี่พาคุณแม่ไปด้วย แม่พี่ดีใจมาก พี่อยากให้รู้ว่าเงินนี้ที่ได้มาจากบริษัทมาม่า เป็นเงินที่ได้มาจากสิทธิ์ของแม่นะ ถึงแม่จะมาพิการแต่สิทธิ์ของแม่ก็ทำให้ครอบครัวเราได้เงินก้อนนี้มา (ร้องไห้) ที่พี่พาคุณแม่ไปด้วย เพราะอาการแม่ไม่ค่อยดี ทิ้งไว้ที่บ้านคนเดียวไม่ได้ ตัดสินใจพาไปด้วย จะได้ดูแลได้ตลอด และแม่จะได้ดีใจด้วยกัน สามีพี่ก็มาแซวพี่ว่า เดี๋ยวจินจะทำโรงงานขนมปังแล้วนะ จินก็เฉยๆ รู้ว่าแซว

จินรู้ว่าสามีพี่ยังไม่เต็มร้อย แต่พอจินไปจ่ายเงินครั้งแรกนี่ละ สามีพี่ถามอีกครั้งว่า ตกลงเงินที่ได้มานี่เป็นเงินอะไร ไปกู้มารึเปล่า ต้องมาจ่ายหนี้สินอีกไหม จินบอกว่า ไม่ใช่ เงินก้อนนี้ 112,420 บาท เป็นเงินที่ทางบริษัทมาม่า ให้มา ให้มาเลยไม่ต้องจ่ายคืน เป็นเงินถูกต้องตามกฎหมายแทนการจ้างงานคนพิการ โรงงานไหนมีคนงาน 100 คน ต้องจ้างคนพิการ 1 คน แต่ถ้าไม่จ้างคนพิการ ก็มาส่งเสริมอาชีพแทนได้ เป็นมาตรา 35 มูลค่า 112,420 บาท ไม่ใช่เงินกู้ หรือง่ายๆ บริษัทมาม่าให้มาฟรีๆ เลย

พี่จินตนา ดีที ไปติดต่อครั้งแรกที่ร้าน ส.กิจไพบูลย์ ขายอุปกรณ์เครื่องมือร้านกาแฟโบราณ และทำเบเกอรี่ ครับ





เมื่อก่อนพวกเราโดนโกง เราก็เลยไม่ได้อะไรเลย ไม่ได้เครื่องมือทำเบเกอรี่ ตอนนั้นมีมูลค่า 109,500 บาท มันเอาไปหมด มันให้จินแค่ 3,000 บาท วันละ 300 บาท 10 วัน แค่นั่งรถไป กินข้าว ก็หมดแล้ว เหมือนไม่ได้อะไรเลย จินถึงต้องออกมาต่อสู้ไง สามีพี่ก็ยังถามอีกว่า แสดงว่าเป็นเงินสงเคราะห์ใช่ไหม จินก็ยืนยันว่าไม่ใช่ค่ะ เป็นเงินตามมาตรา 35 สามีก็ยังถามอีกว่าต้องผ่อนคืนไหม จินก็พูดว่า ไม่ใช่ ไม่ต้องผ่อน ไม่ได้กู้ มันมีจริงๆ จนสามีก็เงียบไป จินอธิบายเพิ่มว่า เพราะว่าจินดูแลแม่ แม่พิการ เขาให้เงินกับคนดูแล จะได้มีรายได้ไว้ดูแลแม่ที่พิการได้ แต่ตอนนี้สามีพี่เข้าใจหมดแล้วค่ะ

พี่จินตนา: ตอนที่คุณปรีดาโทรกลับมาแจ้งให้จินทำราคาเสนอทางบริษัทมาม่า เฉพาะอุปกรณ์ร้านกาแฟโบราณไม่ถึงแสนบาท แต่พอคุณปรีดาบอกว่า งั้นก็เสนอราคาชุดเครื่องมือทำเบเกอรี่ด้วยเลย จะได้ทับรอยนายกสมาคมที่โกงพี่จินไป จินก็เลยได้ราคาถึงตามงบประมาณ 112,420 บาท ทุกอย่างเป็นของดีหมด คุณภาพดี ทนทาน คุ้มค่ากับเงินที่ทางมาม่าให้มาค่ะ

ปรีดา: กลับมาที่ร้านขายอุปกรณ์ เครื่องมือ ร้านกาแฟและทำเบเกอรี่ เขารู้สึกอย่างไรบ้างครับ

พี่จินตนา: เขาก็เล่าว่า นายกสมาคมมาถามแต่หายไปเลย จินก็คุยกับเจ้าของร้านสรุปกันว่า คงแค่มาเอาราคาไปเสนอแต่ไม่มาซื้อหรอกเพราะตั้งใจจะโกงตั้งแต่ทีแรกแล้ว ตัวจินเองตอนไปติดต่อแรกๆ ก็พูดไม่เต็มปาก แต่พอเงินมาแล้ว จินก็คุยเต็มที่ แล้วไปซื้อมาแล้ว 1 ครั้ง 4 หมื่นกว่าบาท ของที่เหลือจะครบประมาณ 2 อาทิตย์พี่คิดว่าจะได้ใบเสร็จครบภายในเดือนพฤษภาคมนี้ละ

ปรีดา: ดีครับ เพราะผมจะได้เขียน “ตอนที่ ¾ ปิดบัญชี” ให้พี่ด้วยครับ

พี่จินตนา: สามีจินถามจินว่า ทำไมทางบริษัทมาม่า ไม่ซื้ออุปกรณ์ให้แทน ทำไมให้เป็นเงิน จินตอบตามที่จินคิดเอง ก็เพราะทางบริษัทมาม่าไว้ใจเรา เราจะทำอาชีพอะไร เราต้องรู้ และก็ซื้อให้ตรงตามที่เสนอราคาไปให้ได้มากที่สุด เราต้องซื่อสัตย์ ถ้าจินทำตรงนี้ได้ดี ครอบครัวคนพิการอื่นๆ ก็จะได้รับโอกาสดีๆ ต่อๆ กันไป จินต้องทำเพื่อคนพิการคนอื่นๆ ด้วย  ตอนนี้สามีจิน ก็แล้วแต่จินหมดทุกเรื่อง เพราะเห็นแล้วว่า สิ่งที่จินพูดมาตลอดทั้งหมด มันเป็นเรื่องจริง จินไม่ได้ลมๆ แล้งๆ ไม่มีความหวังอะไร ความฝันของจินเป็นจริงแล้ว

พี่จินตนา ดีที ไปติดต่อครั้งที่ 2 ที่ร้าน ส.กิจไพบูลย์ เพื่อซื้ออุปกรณ์เครื่องมือ ที่ได้สั่งไว้

ในส่วนที่ต้องสั่งทำ พี่จินตนา ดีที ต้องรอทางร้าน ส.กิจไพบูลย์ ผลิตอีก 2 สัปดาห์ ครับ

พี่จินตนา กำลังดูอุปกรณ์เครื่องมือทำเบเกอรี่ (เตาอบเบเกอรี่) ครับ


พี่จินตนา ดีที กำลังสั่งซื้อชุดอุปกรณ์เครื่องมือของร้านกาแฟโบราณ ครับ

ปรีดา: ผมขอฝากพี่จินบอกกับพี่ชัญญามาศด้วยนะครับ เกี่ยวกับเรื่องการเข้าร่วมเป็นสมาชิกสามัญ ถึงคุณแม่พี่ชัญญามาศจะเสียชีวิตไปแล้ว หลังถูกนายกสมาคมโกง ในใจผมไม่ลืมพี่ชัญญามาศ ถึงพี่ชัญญามาศจะไม่ได้รับสิทธิมาตรา 35 อีกต่อไปแล้ว แต่สิทธิของการเป็นสมาชิกจะยังคงมีอยู่ถ้าเข้าร่วม Workable Organization ด้วยกันครับ

พี่จินตนา: ได้ค่ะ จินก็ดู ก็พูดคุยกับชัญญามาศตลอดค่ะ อีกหน่อยกิจการของจินดีขึ้น จินก็จะให้ชัญญามาศมีรายได้ด้วย ก็คิดๆ ไว้ ในหัวว่าต้องช่วยชัญญามาศค่ะ

ปรีดา: พูดถึงพี่ชัญญามาศ ผมก็จะของขึ้นทุกที นายกสมาคมมันไม่กลัวเวรกรรม โกงครอบครัวพี่ชัญญามาศ คุณแม่พี่ชัญญามาศยังไม่ได้ใช้สิทธิ์เลย โดนโกงไป เท่ากับทำร้ายถึง 2 คน ทั้งแม่พี่ชัญญามาศ แล้วเท่ากับมันก็ทำร้ายพี่ชัญญามาศด้วย ทำให้พี่เขาหมดโอกาสได้รับการสับสนุนด้านอาชีพจากการที่พี่ชัญญามาศดูแลคนพิการ ผมโกรธทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้ครับ

ปรีดา: พี่จินมีภาวะความเป็นผู้นำในตัว การที่พี่จินได้สิทธิมาตรา 35 มันเกี่ยวพันหลายเรื่อง คือตัวผมก่อนหน้านี้ติดเรื่องคดี ถูกฟ้อง 5 คดี แล้วไปๆ มาๆ พวกโกงมันรวมหัวกันกับเจ้าหน้าที่รัฐ กลายเป็นเอาหลักฐานที่พวกมันสร้างกันขึ้นมาว่า ผมเป็นคนที่โกงคนพิการเสียเอง ทำให้ผมต้องขึ้นศาลตลอด 2 ปี (ซึ่งเร็วๆ นี้ผมจะเปิดโปงเรื่องนี้ให้สังคมรับรู้เพราะมีหลักฐานทั้งหมด) และยังต้องอดทนกับข่าวลือว่าผมโกงคนพิการ ลือกันไปยังกระทรวงการคลัง กระทรวงพาณิชย์ ในจังหวัดนนทบุรีผมดังมากเลยนะพี่จิน

แต่พอคดีความ คลี่คลาย พวกที่หาว่าผมโกง ผ่านมา 2 ปีแล้ว ไม่มีใครมาร้องเรียนว่าผมโกง และถ้าผมโกงคนพิการจริง ข้าราชการคงเล่นงานผมไปแล้ว ดังนั้นปลายปีนี้ ผมจะกลับมาลุยงานเรื่องสิทธิมาตรา 35 ให้คนพิการ กลับมาครั้งนี้จะทำให้ใหญ่กว่าเดิม จะช่วยคนพิการและครอบครัวให้ได้มากกว่าเดิม จะทำให้พวกโกงดูว่า ทำจริงๆ ไม่โกง ครอบครัวคนพิการได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยทำยังไง พี่จินปีนี้ก็อดทน ทำให้ทุกคนเห็น พอปีหน้าก็เป็นพี่เลี้ยงทุกคนในสมุทรสาคร พอทุกคนได้รับสิทธิมาตรา 35 แล้ว ทุกอย่างจะดีขึ้นเองครับ กลุ่มแรกที่จะได้รับสิทธิมาตา 35 ก็คือ กลุ่มที่ออกมาร่วมเขียนร้องเรียนกับพี่จินนั่นละครับ

พี่จินตนา: ค่ะ จินทราบดีค่ะ จินจะทำตรงนี้ให้ดีที่สุดค่ะ เพราะถ้าจินทำตามที่คุณปรีดาแนะนำทุกขั้นตอน จินก็จะเป็นตัวอย่างที่ดี จากเงินที่ได้รับตรงจากบริษัทมาม่า และใช้คุ้มค่าทุกบาททุกสตางค์ เป็นตัวอย่างให้สถานประกอบการที่ต้องการทำถูกต้อง และช่วยเหลือครอบครัวคนพิการให้หลุดพ้นความยากจนได้จริงๆ ไม่ถูกโกง ถูกหักหัวคิวค่ะ

ปรีดา: ขอบคุณมากครับพี่จิน เราคุยอ้อมรอบๆ ตัวพี่จินไปน่าจะหมดแล้ว ผมขอกลับมาที่ตัวพี่จินดีกว่า ว่าตอนทที่มีเงินโอนเข้าบัญชี 112,420 บาท พี่รู้สึกยังไงบ้างครับ

พี่จินตนา: ได้ค่ะ จินจดไว้นะค่ะ จินกลัวว่าจะลืมความรู้สึกนี้ จินจะอ่านที่จดไว้นะคุณปรีดา “วันที่ 27 เมษายน 2563 มียอดเงินเข้าบัญชีจำนวน 112,420 บาท ขณะนั้นไม่เชื่อสายตาตัวเองเลยว่าจะมีเงินเข้ามาในบัญชีเป็นหลักแสน และเพื่อนก็ยังทักว่าพี่ นี่ตัวเลขอะไร มันใช่เหรอเงินหลักแสน จินได้เงินเยียวยาโควิด 5 พันบาทไปแล้ว นี่เป็นเงินอะไร” จนฐานิดา (จ.กาฬสินธุ์) โทรมาหาแล้วบอกว่า “พี่จินเงินของบริษัทมาม่า เข้าแล้วนะ”

จินยัง งงๆ เพราะลืมเรื่องเงินที่ทางบริษัทมาม่าจะโอนให้ ช่วงเวลานั้นลืมนึกถึงเงินก้อนนี้จนฐานิดาโทรมา พี่พูดคุยกับฐานิดาถึงความช่วยเหลือเงินเป็นแสนจากบริษัทมาม่า ความรู้สึกของจิน เหมือนกำลังกอดกันกับฐานิดา ทั้งๆ ที่คุยโทรศัพท์ มันดีใจมาก มันตื่นเต้น มันไม่น่าเชื่อว่าเป็นไปได้ เราไม่ถูกโกงแล้ว มันมีจริงๆ บริษัทที่ช่วยเราจริงๆ เรากำลังจะได้เครื่องมืออุปกรณ์ที่ไปดูที่ร้านมา เงินที่ได้มา จินจะใช้ให้คุ้มค่าที่สุด

พี่จินตนา: คุณปรีดาโทรมาคุย แม่พี่นอนอยู่กับพี่นี่ละ นอนยิ้มอยู่ตรงนี้ แม่พี่ดีใจใความสุขกับเรื่องนี้มากค่ะ ยังไม่หลับเลย แม่นอนมองพี่อยู่ ส่วนตอนนี้สามีพี่เชื่อทุกอย่างแล้ว เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา จินไปที่ร้านครั้งที่ 3 ก็ทำตามที่คุณปรีดาบอกทุกอย่างเรื่องหลักฐานทางการเงิน เพราะคุณปรีดาจะนำไปเผยแพร่ทางอินเตอร์เน็ตค่ะ


พี่จินตนา ดีที กับคุณแม่ที่ล้มป่วยจนพิการครับ



ปรีดาเหมือนเดิมครับ พี่จินตนามีความรู้สึกที่อยากบอกกับทางผู้บริหารของบริษัทมาม่า เชิญได้เลยครับ

พี่จินตนา: จินขอขอบพระคุณอย่างสูงกับผู้บริหารทุกท่านของบริษัทมาม่า เมื่อวันที่ 27 เมษายน 2563 เงินเข้าบัญชีจิน จินรู้สึกดีใจมาก ปลื้มมาก และตื่นเต้นมากๆ เหมือนเป็นความฝัน ไม่คิดว่าจะได้ผู้ใหญ่ใจดีมาสนับสนุน สิ่งที่เราวาดไว้เป็นจริงแล้ว จินอยากมีอุปกรณ์เครื่องมือเป็นของตัวเอง จินกำลังจะได้แล้ว จินจะใช้เงินที่ได้ให้คุ้มค่ามากที่สุด จินจะซื้อแต่อุปกรณ์เครื่องมือที่มีคุณภาพดีๆ ให้สมกับที่ทางบริษัทมาม่าให้การสนับสนุน

จินขอบพระคุณอย่างสูงอีกครั้งที่ทำให้ฝันของครอบครัวจินเป็นจริง จินขอให้บริษัทมาม่าเจริญรุ่งเรืองตลอดไป และเป็นบริษัทอันดับหนึ่งของประเทศไทยที่ได้อนุเคราะห์คนพิการ ผู้ดูแลคนพิการ และเห็นคุณค่าพวกเรา จินได้มากก่าอาชีพ จินยังได้รับความไว้ใจจากคนรอบข้าง จินได้ศักดิ์ศรี ได้ความภาคภูมิใจทุกๆ อย่างกลับมาหมด เสียงของจินพูดออกไปมีคนฟัง มีความหมาย มันสุดยอดมากๆ ค่ะ เพราะการช่วยเหลือสนับสนุนจากบริษัทมาม่าค่ะ จินเหมือนได้ผงาด ได้เชิดหน้า กับคนที่โกงจินและคนพิการในสมุทรสาคร ถ้าจินไม่ได้รับความช่วยเหลือสนับสนุนจากทางบริษัทมาม่า จินก็ไม่รู้ว่าจินจะเป็นยังไงต่อไป

จินขอให้ทางบริษัทมาม่าช่วยสนับสนุนคนพิการ ผู้ดูแลคนพิการ คนอื่นๆ ต่อไปเรื่อยแบบนี้ค่ะ เพราะถ้าใครได้รับโอกาสแบบที่จินได้รับ คงได้มีอาชีพ มีเกียรติศักดิ์ศรี แบบที่จินได้รับอยู่ตอนนี้ค่ะ (ร้องไห้) ชีวิตจินเหมือนไม่มีที่ยึดเหนี่ยว เหมือนชีวิตล้ม เคยคิดว่าสมาคมคนพิการจะเป็นขอนไม้ให้กับครอบครัวเรา แต่กลับเป็นขอนไม้ผุๆ จินถูกโกง แต่บริษัทมาม่า เปรียบเป็นท่อนซุงใหญ่ ให้จินได้กอดเต็มไม้เต็มมือค่ะ เป็นที่สุดของจิน ไม่มีคำบรรยาย จินโชคดีฟ้ามีตาให้กับครอบครัวของจิน  จินขอขอบพระคุณอย่างสูงกับผู้บริหารทุกท่านของบริษัทมาม่าอีกครั้งค่ะ

ปรีดาตลอดการพูดคุยผมสัมผัสได้ถึงความอดทนอดกลั้นของพี่จินตนา ที่ถูกโกงจากนายกสมาคม เพราะการที่คุณแม่พี่จินตนาต้องกลายมาเป็นคนพิการแล้วต้องเลิกอาชีพทำผมมาดูแลแม่ที่มีพระคุณ ก็เป็นความทุกข์หนักหนาสาหัสอยู่แล้ว ดังนั้นการที่พี่จินตนา ได้รับโอกาสดีๆ ในการมีธธุรกิจร้านกาแฟและทำเบเกอรี่ ตามมาตรา 35 (7) ความช่วยเหลืออื่นใด ตาม พรบ.ส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ เต็มรูปแบบ ไม่ถูกโกงสิทธิ์แม้แต่บาทเดียว จากบริษัทมาม่า หรือบริษัท ไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน) ก็นับเป็นที่สุด เป็นที่ตื้นตัน เป็นศักดิ์ศรีของครอบครัว ของคุณแม่ที่พิการแล้วได้ใช้สิทธิ์อย่างสมบูรณ์ และส่วนตัวผม ผมก็มั่นใจมาก ว่ากรณีของพี่จินตนา จะเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับสถานประกอบการที่มีความตั้งใจช่วยเหลือสนับสนุนครอบครัวคนพิการอย่างแท้จริง ครับ

ในตอนต่อไปผมจะได้นำใบรับเงิน หรือใบเสร็จรับเงิน ที่แสดงถึงการใช้เงินที่ได้รับจาก บริษัท ไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน) อย่างสมบูรณ์ ครบทุกบาททุกสตางค์ ไม่มีการถูกโกงจากใครอีกแล้ว เพื่อเป็นตัวอย่างให้กับทั้งคนพิการทั่วประเทศ และสถานประกอบการทั่วประเทศ ที่ต้องจ้างานคนพิการแต่มีความประสงค์จะส่งเสริมอาชีพคนพิการอย่างแท้จริงครับ

พิมพ์เมื่อ 7 พฤษภาคม 2563

สำหรับโครงการ
 Workable Organization หากคนพิการและผู้ดูแลคนพิการได้เข้าร่วม ก็จะได้รับสิทธิมาตรา 35 เช่นเดียวกันกับหลายๆ ท่านที่ได้รับโอกาสดีๆ จากบริษัท ไทยเพรซิเดนท์ฟูดส์ จำกัด (มหาชน) ในเว็บไซต์ รวมถึงพี่จินตนา ดีที ในบทความนี้เช่นเดียวกันครับ

ส่วนตัวผมเชิญชวนคนพิการและครอบครัวนะครับ ในการเข้าร่วมโครงการกับเรา Workable Organization ร่วมสมัครเป็นสมาชิกกับเรา อ่านรายละเอียดทั้งหมดก่อนตัดสินใจที่ลิงก์เว็บไซต์นี้ครับ https://workableorganization.blogspot.com/




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น